Levač se u pisanim dokumentima prvi put pominje u Žitiju svetog Simeona – Stevana Nemanje 1183. godine, gde se ističe da je tada u borbi sa grčkim carem Isakom osvojio Levač i Belicu. Drugi pisani dokument je Hrisovulja kojom Stevan Nemanja poklanja određena dobra u Levču. Natpis se nalazi na severnom zidu u delu zvonika monastira Žiče.Po Kosovskom boju Levač se nalazi u sastavu srednjovekovne srpske države do pada Smedereva 1459. godine.
Uglavnom se od tog perioda nalazi pod turcima osim 1689-1690. i od 1718-1739. kada se nalazi pod austriskom okupacijom.
Prema svim istorijskim podacima Levčani su učestvovali u svim borbama za slobodu Srbije: kosovskom boju, Kočinoj krajini, I i II Srpskom ustanku, Srpsko-turskom ratu 1876-1878, balkanskim ratovima, prvom svetskom ratu u čuvenim bitama na Kolubari i Ceru. U borbama u periodu 1912-1918. godine poginulo je 2148 Levčana. Levačka partizanska četa je formirana 8 avgusta 194. godine. Borila se u Levču, Temniću i Pomoravlju. Veći sukobi sa okupatorskim i drugim snagama su bili u Belušiću, Rekovcu, Ratkoviću i Trsteniku.
Septembra i oktobra 1941. godine Levač i Temnić su bile slobodne teritorije sa Sreskim narodnooslobodilačkim odborom u Rekovcu. O nemoći okupacionih snaga govore izveštaaji i naređenja Nedićeve komande. Izvod iz dokumenta broj 3556 od 18.08.1941. upućenog Načelniku sreza Levačkog Nikoli Kandiću. «Kad sed već nalazite u Jagodini tražite pomoć od nemačeke komande i od naših žandamerijskih odelenja pa se odmah vratite u Rekovac i uspostavite red, kaklo u samom Rekovcu ,tako i na području čitavog serza. Kad uz pomoć nemačke vojske i žandamerije uspostavite red koji su narušile komunističke bande odmah zatim pristupite uspostavljanju onog reda koji ste sami narušili, naime zavedite red i u samom nadleštvu i bar onaj minimum discipline kod podređenog vam osoblja.»
Izvod iz pisma upućenog Doktoru Godeu SS Haupštrumpferu od 17.10.1941. godine. «Poštovani gospodine doktore. U Srezu Levačkom i dalje vlada komunistička banda Miladina Žunića, učitelja iz Rekovca zvanog «Badža». Ova banda teroriše ovaj srez. Narod je ogorčen i čeka dan odmazde. Pljačkaju, ubijaju i odvode u logor. Svaka opština ima po jednog političkog komesara. Svi drumovi su prekopani. Ova banda je malobrojna oko 60-80 ljudi. Komunistički štab se nalazi u blizini Rekovca kod mesta zvanog Manastirak ispod Kremenca. Glavni pomoćnici pomenutog «Badže» jesu Popović iz Ratkovića i neki Azanjac.»
Po povlačeanju preko Adžinih livada četa je se borila u sklopu Druge proleterske brigade. Ova četa je iznedrila mnoge poznate borce a najpoznatija ličnost i borac je narodni heroj Miloje Milojević.
U borbama protiv okupatora i drugih snaga učestvovalo je iz Levča 2248 boraca od toga je: poginulo 274 umrlo u logorima i streljano 97 a bilo je i civilnih žrtava – ukupno 13. Za vreme NATO agresije na Jugoslaviju mobilisano je i učestvovalo 476 pripadnika JNA. Od čega je poginulo njih dvojica, jedan policajac i jedan pripadnik JNA.
Priredio BORA JELIĆ
U knjizi istoricara Venceslava Glisica „TEROR I ZLOCINI NACISTIČKE NEMACKE U SRBIJI 1941-1945“, koja je napisana kao doktorska disertacija koju je Venceslav odbranio u Nemackoj 1960-ih pred mesovitom nemacko-jugoslovenskom komisijom, navodi se Rekovac kao jedno od mesta cije se potpuno unistenje razmatralo u nemackoj odmazdi za ustanak koji je podignut 1941.