Rekovac se prostire na površini od oko 1488 ha. Nadmorska visina je oko 240 m. Smešten je u dolini reke Dulenke.
Rekovac se nalazi u Levču koji se prostire u središnjem delu Srbije i u jugoistočnom delu Šumadije. Ovaj prostor, u obliku levka između Gledićkih planina i Juhora okružuju reke Gruža, Lepenica, Belica i Temnić. U srpskoj istoriji pominje se krajem 12. veka. Od Vizantije je oslobođen 1183. godine, za vreme vladavine Stefana Nemanje. Naziv mu je dao knez Lazar Hrebeljanović, jer se nalazi s leve strane Velike i Zapadne Morave.
Zaklonjen planinama i posmatran sa visine liči na veliki levak , a i ceo ovaj kraj od oko 366 kilometara kvadratnih je poznat po voćnjacima i vinogradarima koji za pretakanje rakije i vina upotrebljavaju levak. Danas u varoši Rekovac i još 32 naseljena mesta živi nešto manje od deset hiljada stanovnika.
Na teritoriji Rekovca, Dulenka pravi dolinu koja se na severozapadnom delu naziva: „Gornje polje“ a na jugozapadu: „Donje polje“.
Severozapadno od Rekovca je brdo Glaveja (396 m). Na zapadu su brda: Klik (407 m) i Kupres (564 m). Na jugu su: Grobljanska kosa (305 m) i Rogoljevica (281 m). Na severu, između Rekovca i Lomnice su brda: Vlainko (311 m) i Vinogradi (310 m).
Rekovac se u pisanim dokumentima prvi put pominje u turskom „defteru za ovčarinu“ iz 1595. godine, pod nazivom „Rakofac“.
Rekovac spada među mlađa naselja Levča. Prvi stanovnici ovog naselja došli su iz Crne Gore i bili nastanjeni u gornjem toku reke Dulenke. Naselje je ime dobilo po kućama koje su građene na samoj reci i vodenicama koje su se zvale rekavice. Jedna od najstarijih u Rekovcu danas je kuća Dušanke Kačarević. Građena je od blata i drveta, a pokrivena ćeramidom. Pred ovom kućom je turska kaldrma. U njenom dvorištu tri jasena i dva bagrema u obimu i do četiri metra imaju preko 200 godina.
Rekovac je pre 150 godina bio varoš zanatlija i trgovaca. Prepoznavao se po velikoj narodnoj pijaci, zelenoj i stočnoj. Radilo je ovde nekada dosta kafana i bilo soba za sve putnike namernike. U Levču danas, na ulazu u Rekovac, postoji renovirani hotel Levač. Na mestu čuvene kafane trgovca Milana Perića, bilo je sedište takođe nekadašnjeg preduzeća „Levač“.
Posle drugog svetskog rata i naglog razvoja gradova u okruženju: Kragujevca, Kraljeva, Trstenika, Kruševca, Paraćina i Jagodine, ljudi su išli u “ Zastavu“ „Kablar“, „Petoljetku“, 14. oktobar“, „Staklaru“…
Rekovac kao administrativno i ekonomsko središte Levča, ima: poljoprivrednu školu, osnovnu školu, dom zdravlja, stanicu policije, vrtić, crkvu, benzinsku pumpu, poštu, banku, biblioteku, veći broj ugostiteljskih i trgovinskih objekata, itd.
Velika preduzeća u okolnim gradovima propadala su, a Levčani su ostajali golih ruku, bez sredstava za povratak u svoj kraj. Siva ekonomija im u Levač nije mogla doneti ništa novo.
Danas, Rekovac i cela opština čekaju novog investitora u nekadašnjoj Fabrici Kablova. Očekuje se zaposlenje oko 300 radnika različitih profila. Tokom 2019. pokrenut je pogon za sklapanje LED sijalice gde je zaposleno oko dvadesetak radnika. Vetar u leđa privredi daju pogoni vinarija Levač u Rekovcu, Vineks u Belušiću i Lastar u Sekuriču. U samom Rekovcu je 2017. godine otvorena konfekcija Cveteks gde se proizvodi sportska odeća.